Refleksoterapia, podobnie jak akupresura, polega na uciskaniu określonych punktów na ciele i pobudzaniu w ten sposób potencjału samoleczenia organizmu. Między refleksoterapią i akupresurą występuje ścisły związek - w refleksoterapii stóp uciska się punkty refleksoryczne i punkty akupunkturowe zlokalizowane na stopach, natomiast w akupresurze wykorzystywane są punkty leżące na liniach kanałów energetycznych (meridianów). Znajomość topografii tych punktów (tzw. akupunktów), stref odruchowych na stopach i ich powiązań z całym organizmem oraz specyfika terapeutycznego masażu stóp stanowią istotę pracy refleksologa.
W ciągu minionych dwudziestu lat refleksoterapia stała się uznaną formą medycyny naturalnej, uzyskującą powszechną aprobatę już nie tylko na Zachodzie. Wywodzi sie ona z Egiptu oraz tradycyjnej chińskiej medycyny (TCM) i była stosowana w Chinach już 5000 lat temu. W Europie była praktykowana już w XIV wieku. Naukowe podstawy reakcji odruchowych wywodzą się z badań neurologicznych przeprowadzonych w 1890 roku w Londynie. Sir Henry Head odkrył strefy na skórze człowieka, które zdradzały nadwrażliwość na ucisk, kiedy połączony z nimi nerwami narząd był chory. Aktualnie Rosjanie rozwijają w największym stopniu badania nad refleksologią, zarówno pod kątem fizjologicznym, jak i psychologicznym. Przebadali naukowo efekty terapii refleksologicznej na pacjentach cierpiących na wiele różnych dolegliwości.
Coraz więcej lekarzy konwencjonalnej medycyny uzupełnia swoje kwalifikacje o metody medycyny naturalnej. Dzięki temu rozszerzają też swoje postrzeganie organizmu człowieka. Refleksoterapia jest skutecznie praktykowana jako uzupełniający zabieg w leczeniu konwencjonalnym.

Jestem wykształconym refleksologiem wg koncepcji Inge Dougans, założycielki The International School of Reflexology and Meridian Therapy w Johannesburgu. Wg tej koncepcji refleksolog wykorzystuje receptory na stopach i meridiany w celu uaktywnienia procesów samoleczenia organizmu i jego powrotu do naturalnej równowagi fizjologicznej (homeostazy).
Na naszych stopach znajdują się receptory powiązane z poszczególnymi organami, gruczołami, narządami i częściami ciała. Są one niczym lustrzane ich odbicie. Na stopach znajdują się także zakończenia meridianów, czyli energetycznych kanałów, przebiegających przez całe ciało człowieka. Rolą refleksologa jest uciskać je we właściwy sposób, aby pobudzić pożądane procesy lecznicze.
Nie ma dolegliwości w ciele, które nie zostałyby zdiagnozowane w stopach i odwrotnie - nie ma dolegliwości w stopach, które nie odpowiadałyby zaburzeniom w pracy części ciała. Dzięki refleksologii stóp możemy poznać zaburzenia, które (bez zapobiegania) wystąpią w postaci schorzeń konkretnych obszarów w ciele nawet za 2-3 lata.

To co łączy akupunkturę, akupresurę, masaż japoński shiatsu oraz refleksoterapię to uciskanie (za pomocą palców lub igieł w przypadku akupunktury) odpowiednich punktów na ciele, które leżą na konkretnym meridianie. Refleksoterapia polega na uciskaniu tych punktów, ale tylko na stopach.
Chińczycy podzielili ciało człowieka na pionowe meridiany ok 2500 r. p.n.e. Akupunktura bazuje na 12 parach meridianów oraz na 2 meridianach specjalnych. Refleksologia bazuje na 6 meridianach, które przebiegają przez główne narządy i znajdują swoje zakończenia w stopach, a w szczególności w palcach. Zaburzenia w obrębie danego meriadianu świadczą o zaburzeniu na całym kanale i w organach znajdujących się na jego lini.

W trakcie pierwszego zabiegu refleksolog diagnozuje zmiany chorobowe w organizmie oraz jego osłabione obszary. Znajomość powiązań energetycznych i funkcjonalnych w organizmie, pozwala mu zrozumieć dolegliwości i opracować działania korekcyjne i profilaktyczne. W trakcie dalszych zabiegów refleksolog stymuluje procesy lecznicze w organizmie i diagnozuje ewentualne napływające zaburzenia. Wyniki leczenia są monitorowane i omawiane. Istotna jest tu współpraca z pacjentem, który informuje i wszelkch zmianach, jakie zauważył pomiędzy zabiegami.